Het is belangrijk om op tijd na te denken over wat u wel of niet zou willen rondom het levenseinde. Dit kunt u vastleggen in een wilsverklaring. Daarmee maakt u uw wensen duidelijk voor uzelf, uw naasten en uw arts.
Let op! Per huisartsenpraktijk verschilt de werkwijze rondom het indienen en bespreken van de wilsverklaring. Neem contact op met uw praktijk als u hier vragen over heeft.
Een wilsverklaring kan verschillende onderdelen bevatten:
In een schriftelijk euthanasieverzoek geeft u aan wanneer u vindt dat er sprake is van ondraaglijk en uitzichtloos lijden, en u in die situatie euthanasie zou willen. Het helpt als het een persoonlijk verhaal is: een beschrijving van úw leven, úw waarden en wat voor ú ondraaglijk lijden betekent. Indien mogelijk is het handig om er een film van te maken waarin u het voor de camera uitlegt. Bespreek het in ieder geval met uw naasten.
Ook met een schriftelijk euthanasieverzoek heeft u geen recht op euthanasie. Op het moment dat u ondraaglijk en uitzichtloos lijdt en euthanasie zou willen, dan beoordeelt de (huis)arts of uw situatie voldoet aan de zes wettelijke zorgvuldigheidseisen1. De (huis)arts is niet verplicht euthanasie uit te voeren.
Ook mag de dokter geen euthanasie uitvoeren als u in woorden of met uw gedrag duidelijk maakt dat u geen euthanasie (meer) wilt. Uw uiting op dat moment is belangrijker dan wat u eerder in een schriftelijk euthanasieverzoek heeft aangegeven.